Wauw, wat een mooi boek en wat jammer dat het alweer uit is. Juist de laatste pagina’s ontroerden mij hevig; zo prachtig en tot nadenken stemmend, melancholiek zou je ervan worden.

‘Er was iets heel speciaals, maar dat zat niet in Josie. Het zat in degenen die van haar hielden.’

Prachtig toch?

Het leuke van dit boek is dat het heel makkelijk en prettig leest terwijl het onderwerp op zijn minst controversieel te noemen is. Sciencefiction en toch weer niet… Ik houd eerlijk gezegd ook niet zo van sciencefiction…

Romantisch met een robot in de hoofdrol… Klinkt maf maar het is toch echt een heel menselijk verhaal over de onbaatzuchtige liefde van een KV, een Kunstmatige Vriendin, voor haar tiener. KV Klara komt in het gezin van het jonge meisje Josie en moet haar gezelschap houden, beschermen en leren volwassen te worden.

De schrijver, Ishiguro, is, toen hij 5 jaar was, verhuisd van Japan naar Engeland. Hij borduurt voort op het thema van de robot en maakt Klara een meer menselijke variant hiervan. Een gevaarlijke ontwikkeling? Daar doet Ishiguro geen uitspraak over, dat laat hij aan de lezer en hij maakt het de lezer niet gemakkelijk, want Klara is een uitermate sympathiek wezen. Wezen, of robot? Natuurlijk, ze is een robot, maar je leeft met haar mee en leest over haar als over een medemens. Ze kruipt als personage onder je huid en tegelijkertijd ben je er tot het eind van bewust dat zij een robot is. Zij houdt je een spiegel voor zonder te oordelen. En speelt de hoofdrol in deze aanrader!

Je vindt dit boek (tenzij uitgeleend) in onze bibliotheek op de volgende plek: Volwassenen romans ISHI

Of hier als luisterbook.