Er is een dorpje – Crosby in de staat Maine in de VS, aan de kust gelegen (vergezichten over zee).  

Er zijn een heleboel inwoners die wel en niet wat met elkaar hebben.

En er is Olive Kitteridge, een gepensioneerde wiskundelerares die al die kinderen in dat dorpje les heeft gegeven. Haar leerlingen hadden vaak een ander beeld van haar dan zijzelf.

Ze is behoorlijk recht door zee, zegt wat ze denkt en altijd eerlijk (vindt ze zelf). Dat dat voor anderen anders overgekomen is, begrijpt ze niet echt. Ze is/was toch meer gevreesd dan geliefd. Na haar pensionering wordt Olive meer dan ooit betrokken bij de menselijke drama’s achter de keurige façades van het stadje, waardoor haar leven een diepere betekenis krijgt.

Ieder hoofdstuk heeft een andere hoofdpersoon, je leest over grotere of kleinere drama’s en zo komen dat dorpje en haar inwoners tot leven. Waarheid en leugen, verdriet en blijdschap, een beter beeld van de werkelijkheid is niet te geven. Voortkabbelend maar ook soms tot nadenken aanzettend, worden Olive en de bevolking van Crosby levende wezens. In mooi, helder en goed leesbaar Nederlands vertaald door Marijke Versluys. Eerder verschenen onder de titel Winter. Bekroond met de Pulitzer Price voor fictie.

Het deed me een beetje denken aan de boeken van Vonne van de Meer over dat vakantiehuis op een van de Waddeneilanden (Eilandgasten, Avondboot, Laatste seizoen). Langzaam ontstaat een duidelijker beeld van mensen en dorp, ga je verbanden zien en worden het kennissen van je. Waarbij nog steeds van alles te gissen blijft.

Inmiddels is er een ‘tweede deel’ verschenen: Olive again. En er is een film van Olive Kitteridge en een miniserie met in de hoofdrol Frances McDormand.

Olive Kitteridge is ook beschikbaar als e-book in de online Bibliotheek, net als Niets is onmogelijk en Ik heet Lucy Barton van deze schrijfster.