Boekentip van Maril: Mijn jaar in een tent
De keuze van Maril is dit keer gevallen op het boek 'Mijn jaar in een tent', geschreven door Tiny Fisscher en geïllustreerd door Sophie Pluim. Als meester Sinan zijn klas uitdaagt om een challenge voor een goed doel aan te gaan, neemt Zwaan dit wel heel serieus: zij besluit een jaar lang te gaan slapen in een tent, gewoon bij haar in de tuin. Ja echt, niet een nachtje of een week maar een heel jaar lang!! De opdracht was dan ook om voor de challenge iets te doen wat je anders niet zo gauw zou doen. Haar doel is om een grote som geld op te halen voor vluchtelingenkinderen. Maar kan ze dat volhouden?
Het is een enorme uitdaging voor Zwaan want ze is gauw bang en ze woont ook nog eens behoorlijk afgelegen. Ze is bang voor het donker, insluipers, enge geluiden, ze is bang voor dingen die zouden kúnnen gebeuren, maar nog niet gebeurd zijn… .
“Ach, voor die ene week,’ zei mijn moeder.
‘Een jaar,’ mompelde ik.
‘Hm?’ zei mijn vader afwezig, terwijl hij door foto’s van tenten scrolde. ‘Geen week,’ zei ik, ‘een jaar.’
Er viel een korte stilte. ‘Een jáár?’ riepen ze toen tegelijkertijd. Ze keken me aan alsof ik zonder parachute uit een vliegtuig wilde springen.
Kortom, ik had wat uit te leggen.
Haar ouders komen natuurlijk met allerlei bezwaren maar Zwaan zet door. Samen met haar ouders zoekt ze een tent uit in de vorm van een volkswagenbusje. De tent herinnert haar aan Odd, een Noors vakantievriendje van twee jaar geleden, met wie iets ergs is gebeurd. Hij en zijn ouders hadden toen net zo’n tent.
De eerste weken in de tent zijn met recht een uitdaging voor Zwaan. ’s Nachts hoort ze elk geluidje, zodat ze amper een oog dicht doet. Ze is dan ook blij als haar vriendin Dons een nachtje komt logeren. Die stelt voor dat ze een blog gaat bijhouden om zo meer bekendheid te geven aan haar actie. Wellicht haalt ze daarmee meer geld op.
Gaandeweg voelt Zwaan zich veiliger in haar tent en gaat ze beter slapen. De tent wordt meer en meer haar thuis. Op een dag ontdekt ze een jongen in een boom die haar met een verrekijker bespiedt. Meteen gaat ze op onderzoek uit. Het blijkt Finn te zijn, een jongen die voor langere tijd op de nabijgelegen boerderij logeert. Na hun kennismaking zien ze elkaar vaker, waarbij Finn haar ‘Tentmeisje’ noemt en zij hem ‘Bonk’. Hun contact wordt steeds vertrouwelijker. Zo vertelt Zwaan aan Bonk wat er met Odd is gebeurd en vertelt hij haar waarom hij een poos niet bij zijn ouders kan wonen.
Bonk stimuleert Zwaan om over haar project te vloggen. Zwaan vindt dat eng, maar laat zich overhalen, omdat ze nog ver af zit van het streefbedrag dat ze wil ophalen voor de vluchtelingenkinderen. Met haar vlog ‘Zwaan-kleef-aan’ bereikt ze inderdaad heel veel mensen. Dat worden er nog meer wanneer er een artikel over haar in de krant wordt geplaatst en ook het Jeugdjournaal aandacht aan de actie besteedt. Er zijn zelfs kinderen die haar willen helpen door ook een poos in een tent te gaan wonen.
Er zijn natuurlijk tegenslagen zoals slecht weer, ziek worden en ze ontvangt zelfs dreigmails. Niet iedereen staat achter haar en haar doel. Maar Zwaan blijft rustig en zoekt hulp. Van opgeven wil ze niet weten. Bijgestaan door Bonk, Dons en haar ouders weet ze alle moeilijkheden te overwinnen.
Gelukkig blijft het geld binnenstromen, mede door de aanhoudende publiciteit. Bijzonder is ook dat Zwaan op zeker moment contact krijgt met een Syrische vluchtelinge, een meisje van haar leeftijd. De reactie van het meisje maakt grote indruk en stimuleert haar om vol te houden. Toch verlangt Zwaan ook wel naar het einde, ze zou graag weer eens in haar eigen bed slapen.
Eindelijk op 11 oktober is het zover. Het jaar in de tent zit erop. In haar terugblik noemt Zwaan het een ‘eng, moeilijk, spannend en bizar’ jaar.
Kernwoorden:
Angsten overwinnen, uitdaging, vriendschap, goed doel
Ik vond het een heerlijk feelgood-verhaal. Zeker voor leerlingen van groep 7 en 8. Dit verhaal zal hen zeker aanspreken.
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Je kruipt in de huid van de hoofdpersoon. De gedachten, gevoelens van Zwaan en de gebeurtenissen en haar schoolleven zijn realistisch en herkenbaar beschreven. Het actuele thema van vluchtelingen wordt goed weergegeven. Kinderen zullen gaan nadenken over hun eigen situatie en dit zal zeker een thema zijn om te bespreken in de groep op school.
Er komt nog veel meer aan bod, probleemgezinnen, racisme, bedreigingen vanuit internet, schuldgevoel. Maar dit alles zonder belerend te zijn. Zwaan registreert het, reageert er op, doet er iets mee op een fijne, juiste manier. Het gezin waar Zwaan in opgroeit spreekt de lezer aan. Een warm gezin met een bezorgde moeder, een enthousiaste vader en een lief klein broertje .
Een heerlijk, niet te moeilijk verhaal. Echt een aanrader!!
Voor kinderen vanaf 9 jaar.
Links
Beluister hier een leesgfragment.
Via deze link krijg je een schrijftip van Tiny Fisscher.
Voor een gesprek over vluchtelingen in de groep kun je als leerkracht eventueel deze lesbrief en dit filmpje van Samsam gebruiken.
