Ally, 11 jaar, is slim. Slim genoeg om iedereen voor de gek te houden. In welke klas ze ook terechtkomt, ze is kampioen in het voorkomen dat iemand haar geheim ontdekt. Ze kan namelijk niet lezen. Maar dan krijgt ze een nieuwe meester. Hij begrijpt dat er achter Ally’s stoerheid een ander meisje zit. Een meisje dat helemaal niet dom is, maar dyslectisch. Voor Ally vallen alle puzzelstukjes langzaam op hun plaats. Haar zelfvertrouwen groeit en er gaat een wereld voor haar open.

Ally zit in groep 8 en heeft in zeven jaar tijd al op zeven scholen gezeten. Ze is een ‘probleemkind’, ‘onhandelbaar’ en wordt daardoor regelmatig de klas uitgestuurd. Wat niemand door lijkt te hebben, is dat ze daarmee haar grootste probleem probeert te verbloemen: ze kan niet lezen. Als je dit verhaal leest snap je niet dat niemand, leerkrachten, directeur van de school, ouders, door heeft dat Ally dyslectisch is en dat dat het eigenlijke probleem is. Maar de nieuwe meester Daniël creëert een andere sfeer in de groep en bij hem werken de smoesjes van Ally niet. Als op een moment duidelijk is waar het probleem ligt gaat meester Daniël met Ally aan de slag, elke dag na schooltijd. Hij komt er achter dat ze een sterke beelddenker is en hij leert haar schaken. Ook is ze super goed in wiskunde en ze blijkt een ware kunstenaar te zijn. Ze kan geweldig tekenen.

In het boek is bovendien niet alleen aandacht voor Ally, met dyslexie, maar ook voor Oliver, die altijd maar doorratelt, voor Albert, die duidelijk hoogbegaafd is, maar ook autistische kenmerken heeft, en voor Keisha, die er door haar huidskleur anders uitziet dan de rest van de groep. Keisha, Albert en Ally raken goed bevriend en hun anders-zijn wordt geen enkel moment zielig of juist mooier gemaakt dan het is. Ze zijn gewoon zichzelf.

Elk kind in dit verhaal wordt in zijn waarde gelaten, ook het meest populaire, niet altijd even aardige meisje van de klas. Elk kind heeft een verhaal en dat verhaal wordt verteld en komt te voorschijn.

Dat zou allemaal tot een zeer moralistisch en zwaar boek kunnen leiden, maar dat is dit boek echt niet. Het verhaal is gebaseerd op de eigen ervaringen van de schrijfster en zo oprecht geschreven – dat voel je aan alles. Het boek leest vlot en bevat veel dialogen en een flinke dosis humor. Een hartverwarmend boek over een meisje met dyslexie, lezen maar ook over pesten en anders zijn.

Leestip

LEZEN! VOORLEZEN! Dit boek zou elke leerkracht eigenlijk gelezen moeten hebben en daarna moeten voorlezen in de klas. In dit verhaal staan zoveel waardevolle uitspraken die kinderen aan het denken zullen zetten. Wie weet wat dat voor mooie dingen kan opleveren voor de rest van hun leven! Hoeveel verschillende kinderen zitten er in je groep. Voor sommige kinderen is school echt een worsteling. Als leerkracht kun je echt het verschil maken.

De hoofdstukken zijn lekker kort, dus nog een reden waarom het boek heel geschikt is om voor te lezen in de klas! Wil je het boek alleen promoten, dan kun je het eerste hoofdstuk voorlezen.

Beroemde mensen met dyslexie

Hoofdstuk 47 is een mooie opsteker voor kinderen met dyslexie: het gaat over beroemde wetenschappers, uitvinders etc. Allemaal grote namen, die toch allemaal onsuccesvol waren op school. Waarschijnlijk hadden ze allemaal… dyslexie! (blz. 192 t/m 197)

Aan kinderen laat het verhaal zien dat iedereen wel ergens goed in is. Verder kun je fragmenten vinden over eenzaamheid en laat het verhaal zien dat pesten echt niet kan. Het boek werd al in ruim 20 landen uitgebracht en de auteur viel al vaak in de prijzen met dit boek. 

Op de achterkant van het boek staat een uitspraak van Albert Einstein:

“Iedereen is slim op zijn eigen manier. Maar als je een vis beoordeelt op zijn behendigheid om in een boom te klimmen, zal het dier zijn hele leven geloven dat hij dom is.”

Albert Einstein was hoogbegaafd en had dyslexie!

Met een prachtige inleiding voor in het boek:

“Voor leraren……..

die het kind zien vóór de leerling

en die ons ervan overtuigen

dat we allemaal speciale gaven hebben

die kunnen bijdragen aan de wereld

en die liever het eigen-aardige in een kind bevorderen

dan het zich te laten aanpassen aan de meerderheid.

En voor kinderen…

die de moed vinden om de problemen

waarvoor ze komen te staan

niet uit de weg te gaan

maar proberen te overwinnen,

hoe moeilijk dat soms ook is.

Jullie zijn helden

Dit boek is voor jullie.”

Bekijk hier een leesfragment en voorleesfragment

Voor kinderen in de bovenbouw. Er is nog geen aangepast exemplaar voor kinderen met dyslexie. Dat is jammer en ik hoop dat dit er snel komt.